Foilseoidh Ecco an ceann eile, aistrithe ag Andrew Bromfield, ar a dtugtar níos lú, i mí Mheán Fómhair; tá sé á mhargú mar bhunleagan de chlasaic Tolstoy, ceann nach bhfacthas riamh sa tír seo. Tá pictiúir san eagrán seo - léaráidí a choimisiúnaigh Tolstoy féin - agus tá sé timpeall ceithre chéad leathanach níos giorra ná Knopf’s.
Tá an dá leabhar beartaithe le teacht chuig siopaí thart ar mhí óna chéile, agus sa traidisiún mór achrann na Rúise, tá Ecco agus Knopf réidh le duel.
Tá ag Knopfrinne sé iarracht ionsaitheach míchlú a dhéanamhEagrán Ecco, ag áitiú nach leagan bunaidh é ar chor ar bith ach mífhaisnéis dhochloíte a sháraíonn saothar Tolstoy agus a chuireann míthreoir ar léitheoirí. Dúirt Ms Walther le Publisher's Weekly an mhí seo caite go raibh botún tromchúiseach á dhéanamh ag Ecco, agus scríobh an tUasal Pevear litir oscailte chuig iriseoirí ar a thoil féin, ina gcáineann sé dearcadh philist Ecco i leith Tolstoy mar ealaíontóir agus tugann sé rabhadh do léitheoirí i gcoinne titim as a gcuid páirc díolacháin.
In agallamh Dé Luain, dúirt leas-uachtarán agus foilsitheoir Ecco, Daniel Halpern, gurb é an t-aon aidhm atá aige téacs a d’fhéadfadh a bheith soilseach a thairiscint do lucht leanúna agus scoláirí Toltoy, agus deis a thabhairt do léitheoirí nua, níos ócáideacha léamh Cogadh agus Síocháin gan a bheith ag slogadh trí dhíospóireachtaí fealsúnachta uile Tolstoy.
Chuir Ecco dhá aistriúchán a raibh fáilte mhór rompu nuair a thosaigh siad ar Tolstoy - ceann de Bás sa Veinéis, an ceann eile Don Quixote —Agus bhí an tUasal Halpern ag iarraidh an tsraith a choinneáil ag dul. Mar sin socraíodh gurb é an chéad tionscadal eile a bheadh ag Ecco Cogadh agus Síocháin , agus chuaigh foireann Ecco ag lorg aistritheoir.
Ar dtús, mar a deir an tUasal Halpern leis, theastaigh uathu an tUasal Pevear agus Volokhonsky Uas., An duo fear céile agus bean chéile iomráiteach a raibh a bpróifíl swelled le déanaí nuair a roghnaigh Oprah Winfrey a n-aistriúchán de Anna Karenina dá chlub leabhar. Dar leis an Uasal Halpern, bhí sé gar do mhargadh a thabhairt chun críche leis an lánúin nuair a bhí athrú croí acu agus shocraigh siad fanacht le Knopf ina áit. (Nuair a fiafraíodh di faoin mbaint a bhí ag Pevear agus Volokhonsky le Ecco, chuir Ms Walther gáire faoi chois agus chuaigh sí tríd an liosta mórthaibhseach de chlasaicí na Rúise a d’aistrigh an lánúin do Knopf cheana féin nuair a thosaigh siad Cogadh agus Síocháin ).
Leis sin, tháinig an coiste cuardaigh ag Ecco le chéile arís agus shocraigh sé sa deireadh ar an Uasal Bromfield, a d’aistrigh carn de scríbhneoirí comhaimseartha na Rúise, ina measc Boris Akunin agus Victor Pelevin. Fuair sé amach go raibh an tUasal Bromfield ag obair air cheana féin le haghaidh inphrionta Briotanach de HarperCollins ar a dtugtar an Ceathrú Eastát.
Ní raibh sé ag obair ar an leagan mór le rá den úrscéal, áfach, ach dréacht luath, a chuir foilsitheoir iompaithe-eolaíochta darb ainm Igor Zakharov ar fáil do phobal na Rúise den chéad uair sa bhliain 2000. Intrigued, shocraigh an tUasal Halpern go tapa go bhfoilseodh Ecco an leabhar sna Stáit Aontaithe.
Bhí an leagan seo den leabhar bunaithe ar thrí chaibidil sraitheach Tolstoy a foilsíodh in iris Rúiseach in 1865 agus 1866. De réir nóta ag tosach eagrán Ecco - agus an réamhrá le Nikolai Tolstoy, a bhfuil gaol doiléir aige leis an údar - Tolstoy d’úsáid sé na caibidlí seo mar bhunús le haghaidh dréachta a chuir sé i gcrích i mí na Nollag 1866. Ag an bpointe sin, deirtear gur scríobh sé The End ar an leathanach deireanach den lámhscríbhinn, ach go luath ina dhiaidh sin, d’athraigh sé a intinn, d’fhág sé Moscó dá eastát tíre. , agus ar feadh trí bliana rinne sé athbhreithnithe fairsinge a d’fhágfadh go bhfoilseofaí an saothar iomlán, sé imleabhar san iomlán, in 1869. Bhí an leagan seo, den chuid is mó, mar bhunús don aistriúchán Béarla a d’úsáid Louise agus Aylmer Maude go forleathan, a foilsíodh sna 1920idí.
Ghlac an tUasal Zakharov, foilsitheoir na Rúise, buille mór ó chriticeoirí nuair a chuir sé an t-eagrán seo de Cogadh agus Síocháin i Moscó. Cuireadh téacs an leabhair, thart ar 700 leathanach san iomlán, in oiriúint ó mhonagraf acadúil a tiomsaíodh le 50 bliain cúramach ag scoláire Rúiseach Tolstoy agus a foilsíodh i 1983. Ní raibh a fhios ag an bpobal i gcoitinne faoin gcéad dhréacht seo go dtí an tUasal Zakharov shocraigh mé é a ghlanadh - is é sin, na fonótaí, na lúibíní agus na leaganacha casta go léir a chuir a eagarthóir isteach a chur isteach go grámhar ar mhaithe leis an saol acadúil - agus é a athphacáistiú le haghaidh trádála.
Is mór-tóir orm, a dúirt an tUasal Zakharov in agallamh, ag labhairt leis an Braganca sa Rúisis as Beirlín. Feicim rud éigin spéisiúil agus tosaím ag caitheamh mo lámha agus ag béicíl ‘hug, hug, tagann gach duine anseo! Tá rud éigin agam anseo! B’fhéidir gur mhaith leat é freisin! ’
Chaith an tUasal Zakharov mí ag eagarthóireacht monagraf Zaidenshnur agus chuir sé 5,000 cóip de i gcló nuair a rinneadh é. Ar chúl, chuir sé ráiteas eagarthóireachta bríomhar san áireamh ag dearbhú go raibh a leagan de Cogadh agus Síocháin bhí sé níos fearr, níos giorra, agus thar aon rud eile níos barántúla ná mar a bhí na daoine amháin cleachtaithe leis.
Dhá uair chomh gearr, ceithre huaire chomh suimiúil, gheall sé. Níos mó síochána, níos lú cogaidh. Beagnach aon chúlaithe fealsúnachta nó Fraincis dothuigthe. Deireadh sona: tá an Prionsa Andrei agus Petya Rostov fós beo.
Roimh i bhfad, bhí an tUasal Zakharov i lár tonn ollmhór agóide, agóide, agus feirge den éagsúlacht is fiáine. Ghlac sé páirt fiú i dtriail phoiblí den leabhar, a léiríodh ar an teilifís náisiúnta, agus rinne sé cáineadh ó scoláirí éagsúla Tolstoy (Meabhraíonn an tUasal Zakharov, Dúirt duine amháin, ‘Igor, conas a d’fhéadfá a bheith sa Rúis! Má mhaide mar a deir im fíor air, ansin tá a fhios ag gach duine gur margairín cinnte é! 'Níor smaoinigh mé air sin.)
Chuir an t-imoibriú masla ar an Uasal Zakharov: ‘An ifreann libh go léir,’ a dúirt mé leo, lig dóibh é a léamh thar lear - tá gnáthdhaoine thall ansin, a bhíonn i ndáiríre léigh leabhair. ’
Le cabhair óna ghníomhaire liteartha (a dhéanann ionadaíocht ar Mikhail Gorbachev freisin), tá an tUasal Zakharov tar éis a chuid a fháil ó shin Cogadh agus Síocháin aistrithe go ceithre theanga dhéag. Dúirt an tUasal Zakharov gur mhothaigh sé mar Napoleon nuair a chonaic sé an t-aistriúchán Béarla, a bhí le feiceáil sa RA i mí Aibreáin seo caite.
Tá an tUasal Halpern agus a fhoireann ag Ecco tar éis iad féin a bhaint d’aon ghnó ón Uasal Zakharov, ag seachaint a reitric agus iad ag ullmhú chun an leabhar a scaoileadh saor; mar thoradh air sin, dar leis an Uasal Halpern, tá an nimh a thagann ó Knopf as áit.
An stuif ar fad i litir [Pevear’s], na ceannlínte a luann sé iontu, roghnaigh muid gan é a úsáid, a dúirt an tUasal Halpern.
I ndáiríre, luann an preasráiteas a eisíodh roimh fhoilsiú an leabhair ráitis an Uasail Zakharov go feiceálach, ach cáilíonn sé iad trína rá go ndeachaigh sé rud beag thar bord. (Dúirt an tUasal Zakharov nach gcuireann sé an milleán ar eagarthóirí Mheiriceá as a bpáirc díolacháin a thréigean: Uaireanta is fearr an tearc-ráiteas ná rith amach agus do bhrollach a bhualadh.)
Fós, a dúirt an tUasal Halpern, níl Ecco ag maíomh go dtiocfaidh a leabhar in áit an leagain chanónaigh. Déanta na fírinne, a dúirt sé, tá an tUasal Bromfield ar tí tús a chur le hobair ar aistriúchán ar an bhfíor Cogadh agus Síocháin - is é sin, an ceann is faide atá ar eolas ag gach duine - agus gach seans go mbeidh Ecco á fhoilsiú nuair a bheidh sé déanta.
Tá sé mearbhall go dtí go suífidh tú síos agus an réamhrá dár leabhar a léamh, a dúirt an tUasal Halpern, rud nach ndearna LuAnn go soiléir.
Idir an dá linn, is cosúil go bhfuil drochmheas ag scoláirí Tolstoy ar bhunleagan Ecco, ag cur in iúl go raibh saothar Tolstoy ar an leabhar ró-scaipthe ionas go mbeadh aon chéad dréacht údarásach ann.
Is cinnte nach duel é seo, a dúirt Donna Orwin, a bhíodh in eagar an Tolstoy Studies Journal ó Ollscoil Toronto, mar gheall ar leagan Bromfield de Cogadh agus Síocháin is calaois i ndáiríre é. Is leagan luath de Cogadh agus Síocháin , tá sin fíor, ach níl Cogadh agus Síocháin.
Fós féin, ní raibh suim ar bith ag mórchuid na n-acadóirí a ndearnadh teagmháil leo maidir leis an scéal seo sa chonspóid a phléasc thar an dá aistriúchán.
Is bullshit tráchtála amháin é seo, a dúirt Slavist Stanford Gregory Freidin. Ní dóigh liom go bhfuil aird duine ar bith tuillte aige. Baineann sé leis an gcarr a fhaigheann an míleáiste gáis is fearr, an cineál sin ruda. Ar aon chaoi, is leabhar iontach é áfach.
